ناامنی غذایی کره شمالی

در دهه 1990، قحطی ویرانگر کره شمالی را کشته است. به گفته ناظران بین المللی، ترکیبی از خشکسالی، سیل و سوء مدیریت دولت، تولید مواد غذایی را از بین برد. تعداد تلفات نامطمئن است، اما برآورد می شود از 240،000 تا 2 میلیون.

 

به هر حال، وضعیت امروز بهتر است. کشاورزی داخلی به طور قابل توجهی بهبود یافته است. امروزه تولید غلات حدود 5 میلیون تن در سال به دست می آید، تقریبا دو برابر آنچه که در دهه 90 میلادی در قحطی بود. اما دانشمندان کشاورزی و نمایندگان کمک کننده با این وضعیت آشنا هستند و معتقدند که این کشور هنوز قادر به تغذیه تمام جمعیت آن نیست. و بعضی از سوالاتی که حتی میخواهد

 

واقعیت در کره شمالی باقی مانده است. همانطور که کیم جونگ اون نشست هفته گذشته در بنگلادش و سالاد آووکادو با دونالد تامپپ در سنگاپور نشسته بود، مسئله گرسنگی همچنان در کشورش مطبوع است.

 

در واقع، تامپ خود را در تاریخ 2 ژانویه توییت می گوید که کیم جونگ یانگ دارای یک رژیم "رفع شده و تغذیه با غذا" است. براساس گزارش سال 2017 سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO)، دو نفر از هر پنج کره شمالی کمابیش از نظر کمبود ویتامین D هستند، به این معنی که مصرف کالری آنها با آستانه های سالم مطابقت ندارد - برای مثال، 1080 کالری در روز برای کودکان زیر 5 و 2،900 کالری در روز برای ن باردار یا پرستار.

 

علاوه بر این، 28 درصد از کودکان کره شمالی، از نظر سن، به طور غیرمعمول کوتاه می باشند؛ شرایطی که سازمان بهداشت جهانی آن را "نتیجه غیرمستقیم تغذیه نامناسب و ابتلا به عفونت های مکرر در طی 1000 روز اول زندگی یک کودک" می نامد.

 

ریشه های آنچه که به عنوان «ناامنی غذایی شناخته می شود» گهگاه در جغرافیا و آب و هوا کشور قرار می گیرد. کوه ها اکثریت کشور را پوشش می دهند و مکان های مختلفی برای مزرعه می گذارند. کره شمالی نیز با فرسایش گسترده و خشکسالی مواجه است. علاوه بر این، بسیاری از کشاورزان کشور دسترسی به ماشین آلات مدرن کشاورزی مانند تراکتور و ترکیبی ندارند. همه اینها را اضافه کنید، و شما با کشور دیگری که برای همسایگانش به مقدار زیادی غذا وابسته است، باقی مانده است.

 

"جری نلسون"، استاد دانشگاه علوم گیاهی دانشگاه میسوری در کلمبیا، "کشاورزی هنوز برای تغذیه مردم کافی نیست". نلسون با کمیته خدمات دوستانه آمریکا (AFSC) به کره شمالی برای بازدید از سمینارها و ارائه مشاوره کشاورزی به کشاورزان کره شمالی اقدامات متعددی انجام داده است.

 

نلسون تخمین می زند حدود 30 درصد مواد غذایی کشور از منابع خارجی است. کمک های خارجی بخش مهمی از این 30 درصد را تامین می کند، اما بودجه برنامه های کمک رسانی کم شده است. یک گزارش منتشر شده در ماه جاری توسط برنامه غذای جهانی (WFP) U.N. که بر اهدای کمک های دولت های کشورهای عضو متکی است، نشان می دهد که تنها 15 میلیون دلار برای رسیدگی به نیاز سالانه 50 میلیون دلار در کره شمالی است.

 

دشوار است دقیقا بدانید که اهداء کمک های مالی کاهش یافته است. اما لیندا لوئیس، مدیر کل کشور جمهوری دموکراتیک خلق کره در AFSC، می گوید که محیط کنونی تحریم های اقتصادی نقش مهمی دارد. از اواسط سال 2000 تا کنون، ایالات متحده تحریم هایی اعمال کرده است که مانع انتقال پول و کالاها در داخل و خارج از کره شمالی می شود و تلاش می کند تا کشور را به عقب نشینی از برنامه هسته ای خود برساند. شعله در سال گذشته تشدید یافته است - در سپتامبر 2017، رئیس جمهور ترامپ امضاء فرمان اجرایی 13810 را امضا کرد، که به دولت ایالات متحده اجازه می دهد که دارایی های هر شخص یا شرکت تجاری و خدماتی را با کره شمالی در اختیار بگیرد.

 

تحریم های کنونی به معافیت هایی برای کمک به کمک های انساندوستانه کمک می کند، اما لوئیس می گوید که فرایند معافیت بشردوستانه غلط و تهدید کننده است. لوئیس یادآور می شود که حداقل یکی از اهدا کنندگان اصلی محدودیت هایی را برای کمک های خود به ماموریت بشردوستانه AFSC در کره شمالی در پاسخ به تحریم ها قرار داده است، هرچند او از شناسایی اهدا کننده یا ماهیت محدودیت ها رد شد.

 

لوئیس توضیح می دهد: "واقعا دشوار است که اطمینان حاصل شود که شما به ویژه با مقررات وزارت خزانه داری ایالات متحده موافق هستید." "اهداکنندگان از بین می روند، ندگان با این محدودیت ها کنار گذاشته می شوند.

 

دیوید اور، افسر ارتباطات برنامه جهانی غذا U.N. (WFP)، موافق است که اهدا کنندگان اهداف بسیار خوبی دارند. Orr در یک بیانیه مکتوب به NPR اظهار داشت: "پیامدهای قانونی و ی این تحریم ها به کشورهای عضو سازمان ملل، شرکت های خصوصی و افرادی که با احتیاط بیشتر و یا بی میلی در ارتباط با WFP و سیستم سازمان ملل متحد به طور کلی، منجر شده است."

 

صرف نظر از علت، روشن است که کمبود بودجه منجر به کاهش قابل توجه برنامه می شود. تا سال 19500 دانش آموزان سالخورده مهد کودکستان کمک غذایی را از دست خواهند داد، پس از آنکه برنامه جهانی غذا در ماه نوامبر 2017 به دلیل کمبود بودجه برنامه "تغذیه " را به حالت تعلیق درآورد.

 

با این حال، برخی از کارشناسان سؤال می کنند که تأثیر تحریم ها بر روی دسترسی به مواد غذایی چیست.

 

نیکلاس ابرشادت می گوید: "تصور من این است که نقض بشردوستانه در حال انجام کاری است که در نظر گرفته شده است"، با اشاره به معافیت هایی که به تحریم ها اعمال می شود که به واردات کمک های غذایی کمک می کنند، می گوید.

 

ابردشت، یک اقتصاددان ی در موسسه سازمانی آمریکایی، اذعان می کند که برخی از تحریم های ناخوشایند و ناخواسته در مورد سازمان های کمک کننده وجود دارد. با این حال، او معتقد است که تحریم ها تاثیر مهمی بر امنیت غذایی ندارند.

 

طبق گفته هایبرشتات، مسئله امنیت غذایی بسیار عمیق تر از تحریم ها است: کره شمالی ها گرسنه هستند، زیرا دولت آنها از آنها می خواهد، اظهار داشت.

 

ابردشت می گوید کره شمالی گرسنگی را به عنوان راهی برای کنترل جمعیت آن می کند. حتی اگر رژیم کیم منابع خود را به طور کامل تغذیه کند، ایبرشاد فکر نمی کند.

 

ابرداده ادعا می کند که "در مورد امنیت غذایی در کره شمالی بدون صحبت کردن در مورد سیستم تناسخ ناپسند خود، مکانیسم کنترل اجتماعی که آن را ملت را به طبقه های مختلف اجتماعی طبقه بندی می کند، غیر ممکن است."

 

Songbun اشاره به یک سیستم طولانی مدت تبعیض با حمایت دولتی است. تعداد زیادی از مردم در کره شمالی - بیشتر شهروندان شهری که نمی توانند مواد غذایی خود را رشد دهند - به طور پیوسته به جیره های صادر شده توسط دولت تکیه می کنند. میزان وفاداری خود را نسبت به دولت تعیین می کنید. اگر پدربزرگ شما در دهه 1940 با ژاپنیها جنگید یا در کارخانه کار میکرد، جیرههای شما احتمالا نسبتا سخاوتمندانه هستند. اما اگر پدربزرگ شما یک وکیل یا یک تاجر بود، جیره غذایی شما نسبتا ناقص است. بر اساس این سیستم، "به سختی تعجب آور است که سوء تغذیه شایع در کره شمالی وجود دارد."

 

هنوز مشخص نیست که نشست اخیر بین رئیس جمهور Trump و کیم جونگ وانگ برای امنیت غذایی در کره شمالی چیست. اگر روابط خنک شود، لوئیس امیدوار است که دسترسی به تکنولوژی کشاورزی پیشرفت کند و کره شمالی به خودکفایی تبدیل شود. ابردشت کمتر خوشبین است، معتقد است که بهبود قابل ملاحظه ای در امنیت غذایی می تواند تنها زمانی صورت گیرد که سیستم تبعیض آمیز حمایت شده توسط دولت از بین برود.

سرگرمی شمالی ,غذایی ,تحریم ,کشور ,تغذیه ,برنامه ,امنیت غذایی ,مواد غذایی ,ایالات متحده ,کمبود بودجه ,اظهار داشت منبع